De Zitkamer (Nr. 8)
De Zitkamer (Nr. 8) op de eerste verdieping heeft een ietwat andere functie dan de zitkamer, De Salon op de begane grond. Deze zitkamer sloot aan op de kleedkamer van Charlotte en Willem. Hier schreef zij bijvoorbeeld haar brieven aan haar kleine bureau en spraken zij samen de dag nog wat na.
De kamer was waarschijnlijk ingericht met snuisterijen verkregen van vrienden en familie, foto's van kinderen en kleinkinderen en het geheel gaf een meer private indruk. Hier trokken zij zich terug van de hectiek van de dag. Je kan zeggen dat dit hun privévertrekken waren. Aan de stucrand in het plafond is te zien dat de ruimte gescheiden werdt door de kleedruimte. Een grappig feitje is dat de kroonluchter oorspronkelijk in de woonkamer hing en nu niet in het midden van de huidige zaal hangt. Deze zaal is ook heel geschikt voor een trouwceremonie.
De oorlog
Huize Bergen werd al vanaf het begin van de oorlog door de bezetter in beslag genomen. Gedurende verschillende periodes verbleven er Duitse militairen in de villa. Op 8 september vestigde generaal-overste Kurt Student hier het hoofdkwartier van het parachutistenleger, samen met zijn officieren, die ook in de villa sliepen. De soldaten verbleven in de dienstwoningen op het terrein.
Op 17 september 1944, de dag dat Operatie Market Garden begon, zat Student nietsvermoedend achter zijn bureau in de zitkamer van de villa, waar stapels papierwerk lagen. Ondanks de bureaucratische drukte merkte hij op dat het geluid van vliegtuigen steeds luider werd. Vanuit het raam zag hij een enorme luchtvloot van geallieerde toestellen overvliegen. Parachutes daalden neer, en het kabaal van bombardementen en Duitse luchtafweergeschut vulde de lucht. Het Duitse gezelschap op de grond vuurde met handwapens op de overvliegende vliegtuigen.
Student dacht dat een compagnie geallieerde parachutisten zijn hoofdkwartier in Vught als doelwit had. Hij geloofde dat de aanval specifiek op hem gericht was, maar niets bleek minder waar. De parachutes die hij zag, droegen slechts voorraden: conserven, koffie, sigaretten en chocolade, bedoeld voor de geallieerde troepen, maar per ongeluk bij zijn hoofdkwartier terechtgekomen.
Dit markeerde het begin van de uiteindelijk mislukte operatie Market Garden. Student besefte dat hij getuige was van een cruciale luchtlandingsoperatie. In de film A Bridge Too Far wordt deze gebeurtenis verbeeld, waarbij Student op het balkon van de villa de iconische woorden uitspreekt: "Wat zou ik graag nog één keer zo’n strijdmacht hebben." Na de bevrijding namen Canadese, Schotse en Britse militairen hun intrek in de villa. Charlotte spreekt over zeker 300 gasten.